وقتی در مورد تلفن های هوشمند صحبت می کنیم، اغلب یکی ازموارد مهمی که در مورد آن صحبت می شود حافظه تلفن همراه است، این حافظه تلفن شامل دو بخش RAM و ROM است. حافظه رم که عمدتا با عناوینی مثل حافظه خارجی یا داخلی گوشی شناخته می شود، در حقیقت همان فضای ذخیره سازی اطلاعات کاربر است در حالی که حافظه ROM فضای ذخیره سازی اطلاعات خود گوشی است و کاربر نمی تواند در آن ویرایشی انجام دهد. با ما همراه باشید تا در این مقاله به بررسی کاربرد حافظه رام در گوشی های هوشمند بپردازیم.
کاربرد حافظه رام در گوشی های هوشمند
Rom مخفف عبارت ( Read Only Memory ) می باشد که در حقیقت نوعی از حافظه رم است.
این نوع حافظه غیر فرّار است، یعنی حتی در صورت خاموش شدن دستگاه و یا قطعی برق، داده های ذخیره شده را حفظ می کند.
کلمه Read قابلیت “حافظه فقط خواندنی” آن را مشخص می کند، زیرا روند برنامه ریزی مجدد نسبتاً کند است و غالباً اجازه دسترسی تصادفی به مکان های حافظه را نمی دهد.
در حقیقت این حافظه برابر با یک دیسک سخت در یک کامپیوتر است که فایل های مختلفی از جمله فیلم، آهنگ، عکس و نرم افزار سیستم و … را ذخیره می کند.
در حال حاضر بیشتر تلفن های هوشمند مجهز به رام بزرگ 16 گیگابایتی، 32 گیگابایتی، 64 گیگابایتی یا حتی 128 گیگابایتی، 256 گیگابایتی هستند.
دسترسی به همه سلول های مموری (برخلاف هارد دیسک ها) زمان بر است، به همین دلیل است که داده های سیستم عامل معمولاً در حافظه های ROM برای اطمینان از بوت و نیز جلوگیری از تغییرات توسط کاربران ذخیره می شوند.
انواع حافظه رام
برای آشنایی بیشتر با حافظه رام و انواع آن می توانید به مطلب مورد نظر مراجعه نمایید.
با این حال، محتوای ROM ممکن است در مواردی خاص تغییر کند.
دی وی دی یا سی دی نمونه ای از حافظه های ROM است که نمی تواند به روز شود، در حالی که یک کنسول دارای یک حافظه ROM است که می توان آن را به روز کرد.
حافظه رام در گوشی های هوشمند قدیمی در گذشته حاوی پارتیشن های سیستم عامل اندرویدی (به عنوان مثال سیستم، فروشندگان) برای جلوگیری از حذف یا ویرایش پرونده های داخل کاربران بود.
در اینجا بود که رام های سفارشی نام گرفتند، زیرا این حافظه ها فقط read-only هستند.
حتی امروزه تمایل به فراخوانی پارتیشن های سیستم یک گوشی هوشمند با این نام وجود دارد، با وجود این که از نظر فنی حافظه ای که اکنون در آن قسمت ها یافت می شود از نوع ROM نیست!
در زمینه تلفن های هوشمند، ROM منطقه ذخیره سازی را برای برخی از پارتیشن های سیستم تنظیم شده در حالت فقط خواندنی نشان می دهد
در نسل های اخیر مانند EPROM یا Flash EEPROM (حافظه فلش)، محتوا را می توان چندین بار حذف و بازنویسی کرد، اما همچنان “read-only” در نظر گرفته می شود.
دلیل اصلی نامگذاری آن به ” read-only “ این است که روند برنامه ریزی مجدد (پاک کردن و نوشتن) معمولاً کند است و فقط در مواردی که با قالب بندی تعیین می شوند قابل نوشتن است.
ROM های ساخته شده در تلفن های هوشمند این روزها بسیار سریع تر از هارد دیسک های رایانه ای عمل می کنند.
در حافظه ROM است که bootloader در آن ذخیره شده است (برنامه ای که دستگاه را راه اندازی می کند و همچنین خود سیستم عامل و کلیه داده ها و برنامه های کاربر را بارگذاری می کند).
به طور معمول به نسخه های اصلاح شده سیستم عامل نیز ROM گفته می شود.
