حافظه رم (RAM) چیست و انواع آن کدام اند؟

رم ها همان حافظه هستند که اطلاعات ورودی را ذخیره می کنند. رم به چه معناست؟ این سوالی است که اکثر مواقع برای افرادی می خواهند سیستم کامپیوتر یا لپ تاپ خریداری کنند، پیش می آید.

RAM مخفف (Random Access Memory) است به معنی حافظه دسترسی تصادفی. به بیان دیگر رم نوعی حافظه برای ذخیره کردن اطلاعات رایانه به صورت موقت است. یک رم در هر مرحله به داده های از قبل ذخیره شده اجازه می دهد تا در دسترس اجزای دیگر کامپیوتر مانند DVD ها، CD ها و… باشند. زمان دسترسی به داده به مکان آن قطعه بستگی دارد. رم به طور معمول به انواع حافظه های فرار مثل DRAM ها وابسته است و تا زمانی که منبع تغذیه آن قطع نشود اطلاعات را در حافظه خود نگه می دارد اما همین که تغذیه آن قطع شود اطلاعات به طور کامل پاک می شوند. حافظه هایی نیز وجود دارند که غیر فرار هستند مانند ROM ها و فلش مموری ها.

نمونه ای از یک رم Apacer

انواع رم (RAM)

SRAM (حافظه های ایستا – StaticRAM): در رم های ایستا یک بیت داده با استفاده از حالت الاکلنگ ذخیره می شوند. این رم ها برای تولید بسیار گران قیمت هستند ولی به شدت سریع تر از رم های پویا هستند در نتیجه با کمترین قدرت می توانند اطلاعات را ذخیره کنند. همچنین امروزه از این نوع حافظه به عنوان حافظه ای به نام Cache در CPU مورد استفاده قرار می گیرد.
DRAM (حافظه های پویا – DinamicRAM): رم های پویا برای ذخیره کردن یک بیت داده از یک جفت ترانزیستور و خازن که باهم تشکیل یک سلول حافظه را می دهند، استفاده می کنند. نقش خازن در این قسمت نگهداری شارژ بالا و یا شارژ پایین است و ترانزیستور در اینجا به عنوان یک سوئیچ به کار می رود که اجازه می دهد مدار کنترل تعبیه شده روی تراشه، میزان شارژ را تشخیص و در صورت لزوم تغییر دهد. این نوع از حافظه ها نسبت به حافظه های ایستا ارزان تر هستند و اغلب از این نوع حافظه در کامپیوترهای مدرن استفاده می شود.
PRAM (حافظه دسترسی تصادفی به صورت موازی – probabilistic RAM) پی رم ها حافظه هایی هستند که در رایانه های مکینتاش وجود دارند و تنظیمات سیستم را در خود ذخیره می کنند. این تنظیمات شامل: تنظیمات صفحه نمایش (رزولیشن صفحه، رنگ و…)، تنظیم زمان سیستم، تنظیم تاریخ، میزان بلندگو و از این قبیل تنظیمات می باشد.

به طور کلی می توان گفت اصطلاح رم به دستگاه های حافظه جامد (DRAM یا SRAM) و به طور خاص به حافظه اصلی کامپیوتر به کار برده می شود.

همچنین برای معرفی انواع رم ها می توان به رم های DDR3، DDR2، DDR و DDR4 اشاره کرد. DDR مخفف Double data Rate است که به دو برابر شدن سرعت انتقال اطلاعات اشاره دارد.

بیشتر سیستم عامل های مدرن روش گسترش ظرفیت حافظه را در پیش گرفته اند که با نام حافظه مجازی شناخته می شود. بخشی از هارد دیسک کامپیوتر را به رم اختصاص می دهند و زمانی که افراد بخواهند میزان حافظه ی سیستم خود را گسترش دهند، از طریق تنظیمات سیستم عامل از حافظه ی مربوط به هارد دسیک کاسته و به حافظه ی رم افزوده می شود.

البته باید بگوییم بهتر است زیاد این عمل را روی کامپیوتر خود اجرا نکنید زیرا هارد دیسک از رم بسیار کندتر است و استفاده بیش از حد از این مکانیزم مانع عملکرد کلی سیستم می شود. نرم افزاری که قسمتی از رم را بخش بندی می کند و امکان عملکرد به صورت درایو سریع تر را فراهم می آورد RAMDISK می باشد. یک RAM DISK اطلاعات ذخیره شده را زمانی که سیستم خاموش می شود از دست می دهد، مگر این که حافظه دارای یک منبع باتری آماده به کار داشته باشد.

نمونه ای از یک رم CORSAIR